Καύσιμα από σάπια φρούτα από ερασιτέχνη Κρητικό ερευνητή

Με καύσιμο το οινόπνευμα που παράγεται από σάπια φρούτα κινείται με το μηχανάκι του στην Κρήτη, χωρίς κόστος και ρύπους, ένας 48χρονος ερασιτέχνης ερευνητής. Πρόκειται για τον Μιχάλη Καλογεράκη, ο οποίος έχοντας ως σημαία του την οικολογία και την «πράσινη ενέργεια», δεν χρειάζεται να περάσει από τα βενζινάδικα αλλά ούτε και από τα ταμεία της ΔΕΗ για το ρεύμα του σπιτιού του.

Ο πολυμήχανος ηλεκτρολόγος – ηλεκτρονικός, εκτός από την παρασκευή καύσιμου από τα φρούτα και τα ζαχαροκάλαμα, αξιοποιεί για την αυτόνομη λειτουργία του σπιτιού του τον ήλιο και τον αέρα με την κατασκευή και εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.

Ο 48χρονος, όπως λέει στο «Εθνος», δεν πρόκειται να κατοχυρώσει τις πατέντες του, καθώς δεν έχει κανένα εμπορικό ενδιαφέρον.

«Με ενδιαφέρει οι πολιτικοί να πάρουν το μήνυμα, να δώσουν κίνητρα και κατευθύνσεις για την πράσινη ενέργεια, ώστε ως λαός να πάμε μπροστά. Μπορούμε κόντρα στην ακρίβεια να παράγουμε στη χώρα μας μεγάλες ποσότητες καυσίμων, από σάπια προϊόντα, ζαχαροκάλαμα και ενεργειακά φυτά. Ολοι οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τα δώρα της φύσης, τον ήλιο και τον αέρα», επισημαίνει ο Ηρακλειώτης ερασιτέχνης ερευνητής.

Πώς παρασκευάζεται όμως το συγκεκριμένο καύσιμο; «Το τελικό μείγμα» λέει «είναι σαν μια πολύ δυνατή ρακή, 75 βαθμών. Αν το αραιώσει κάποιος με νερό, μπορεί να το πιει χωρίς κανένα πρόβλημα. Η παραγωγή γίνεται από χαλασμένα φρούτα που έχουν ζάχαρη ή και από τα ζαχαροκάλαμα τα οποία και χρησιμοποιώ. Λιώνουμε τα προϊόντα και βάζουμε λίγη μαγιά μαγειρικής και νερό. Μέσα σε λίγα 24ωρα έχουμε έτοιμο καύσιμο για απόσταξη, αλλά χρειάζεται να ρίξουμε ακόμα και μαγειρική σόδα η οποία διαλύει τα οξέα, που είναι ακίνδυνα για τον άνθρωπο, επικίνδυνα όμως για τα μέταλλα. Στη συνέχεια ακολουθεί η απόσταξη, η οποία γίνεται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Δεν καίμε δηλαδή καύσιμο, αλλά απλώς χρησιμοποιούμε το περίσσευμα από φωτοβολταϊκά, που είναι ούτως ή άλλως άχρηστο».

Δέκα λίτρα την ημέρα

Καθημερινά το σύστημα του 48χρονου μπορεί να παράγει 10 λίτρα καύσιμα τα οποία βγάζουν 450-500 χιλιόμετρα στο μηχανάκι. Τα ίδια καύσιμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν και για τα αυτοκίνητα.

Η «πατέντα», όπως εξηγεί, βασίζεται στην επεξεργασία του οινοπνεύματος από τα σάπια φρούτα, τη ζάχαρη και στη μετατροπή στον κινητήρα της μηχανής. «Εχω μετατρέψει την αναλογία καυσίμου – αέρα. Η βενζίνη θέλει περισσότερο οξυγόνο για να αναφλεγεί ενώ το αλκοόλ πολύ λιγότερο.

Με την τροποποίηση του κινητήρα, έχουμε τσάμπα καύσιμο. Το 1/4 είναι νερό και 75% καύσιμο, το οποίο αποδίδει καλύτερα από τη βενζίνη λόγω της πολύ υψηλής συμπίεσης του κινητήρα.

Επίσης ο αποστακτήρας είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε με πολύ λίγη ενέργεια να μας δίνει καύσιμα» τονίζει ο Μιχάλης Καλογεράκης. Ο ίδιος ομολογεί ότι τους τελευταίους 10 μήνες που εφαρμόζει την πατέντα του έχει ξεχάσει τα βενζινάδικα και έχει διανύσει με το μηχανάκι του 8.500 χιλιόμετρα.