Η ιστορία του Κομπολογιού


Στην κοινωνία, η κάθε τάξη και ομάδα δημιουργεί τα διακριτικά της σύμβολα. Και πολλές φορές επειρεάζει η μια ομάδα την άλλη με τα σύμβολά της και έτσι έχουμε παραπλήσιες παραλλαγές του προσευχηταρίου το οποίο στα χέρια κάθε τάξης παίρνει άλλο όνομα, άλλη μορφή και παίζει διαφορετικό ρόλο.
Ο μύθος γύρω από την γέννηση, διάδοση και ιστορία του κομπολογιού λέει:ότι το 500 π.Χ. στην βόρεια Ινδία ένας πνευματικός δάσκαλος είχε κάποιο μαθητή που δεν ήξερε να μετράει.Ετσι ο δάσκαλος είχε την ιδέα να τρυπήσει 108 κουκούτσια (όσες και οι προσευχές που έπρεπε να πει ο μαθητής) και να τα περάσει σε ένα σπάγκο που έδεσε τις δύο άκρες. Τότε δημιουργήθηκε το «τσαπαμαλα» όπως το είπαν οι Ινδοί, ροζάριο οι καθολικοί, πατερημί οι ορθόδοξοι, κ.τ.λ. Εμάς αυτός ο μύθος δεν μας πείθει πια! Εμείς πιστεύουμε ότι όπου υπάρχει ανάγκη δημιουργείται η ιδέα, και η ιδέα υλοποιείται από τον άνθρωπο. Και όπου υπάρχει πρόσφορο έδαφος διαδίδεται και το υλοποιημένο αντικείμενο. Με βάση λοιπόν αυτό τον σκεπτικό, το εργαλείο που μετράει προσευχές, το προσευχητάρι, γεννήθηκε σε όσες χώρες οι συνθήκες της ζωής ήταν αντίξοες και οδήγησαν τον άνθρωπο στην ιδέα του θεού που οι άνθρωποι του μετράνε προσευχές για να τους σώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου