Κροτίδες: «Μετά το μπαμ αντιλήφθηκα ότι είχα λιγότερα δάχτυλα»

Κροτίδες. Οι βόμβες στα χέρια των νεαρών, οι οποίοι δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν και να εκτιμήσουν τον κίνδυνο στον οποίο υποβάλλουν τον εαυτό τους. Λόγω άγνοιας του αντικειμένου, κυρίως, οι νέοι κάθε χρόνο φτιάχνουν χειροποίητες κροτίδες, σωλήνες, «ηφαίστεια» ή όπως αλλιώς τις ονομάζουν, γεμίζοντας τις με εκρηκτική ύλη της οποίας την ισχύ δεν μπορούν να υπολογίσουν. Οι συνέπειες της άγνοιας τους είναι σε πολλές περιπτώσεις καταστροφικές.




Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες πολλών συνανθρώπων μας, οι οποίοι για ένα στιγμιαίο λάθος, για μια παιδική αυθόρμητη «πελλάρα» κατέληξαν στα νοσοκομεία και κάποιοι από αυτούς είναι αντιμέτωποι με τον μεγαλύτερο εφιάλτη του κάθε ανθρώπου: είναι αναγκασμένοι να ζουν ακρωτηριασμένοι για όλη τους τη ζωή.

«Εγώ υπέφερα πάρα πολύ. Το ίδιο και η οικογένεια μου. Αυτά τα λέω για τα παιδιά. Δεν τα λέω για να περάσει η ώρα. Πρέπει να σταματήσουν οι κροτίδες. Πρέπει να σταματήσει αυτό το πράγμα. Οι μεγάλοι φταίνε που τις εισάγουν», αναφέρει χαρακτηριστικά ένα εκ των θυμάτων.

«Σε κάποια στιγμή ανωριμότητας πήρα καρφί για να την ανοίξω. Μετά από το αρχικό μπάμ, αντιλήφθηκα ότι έμεινα με λιγότερα δάχτυλα», σύμφωνα με άλλη συγκλονιστική μαρτυρία. Το θύμα δηλώνει ότι η ζωή του άλλαξε εντελώς. «Είμαι δύο χρόνια άνεργος. Δεν με παίρνουν στην εργασία τους διότι δεν μπορώ να προσφέρω στο μέγιστο».

Δυστυχώς, τα τραύματα που προέρχονται από κροτίδες είναι πάρα πολύ δύσκολα, δηλώνει ο  ορθοπεδικός-μικροχειρούργος Άλκης Αλκιβιάδης, προθέτοντας πως πρόκειται για δύσκολους ακρωτηριασμούς που αφορούν απώλεια δακτύλων, απώλεια των μαλακών μορίων. Στις περιπτώσεις αυτές, προσθέτει ο γιατρός, πάντα ζητούμε τη συγκατάθεση των ασθενών για μεταμόσχευση από άλλο μέρος του σώματος.

Η παγίδα

Οι νεαροί, ανάβουν την κροτίδα, την πετάνε κάτω, αυτή δεν εκρήγνυται και επιχειρούν να την πιάσουν. Εκεί την παθαίνουν, αναφέρει ένα εκ των θυμάτων.