Στις 12 το μεσημέρι στο Α' νεκροταφείο της Αθήνας, τελέστηκε μνημόσυνο για τα 35 χρόνια από το θάνατο του Αλέκου Παναγούλη.
Ο Αλέκος Παναγούλης σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, τα ξημερώματα της Πρωτομαγιάς του 1976, με το θάνατο του να αποτελεί ακόμη και σήμερα μυστήριο.
Σύμβολο της αντιδικτατορικής αντίστασης, ο Αλέκος Παναγούλης είχε τοποθετήσει εκρηκτικά στο 31ο χιλιόμετρο της Αθηνών - Σουνίου για να ανατινάξει το αυτοκίνητο που μετέφερε τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο.
«Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο», δήλωσε καιρό αργότερα ο ίδιος. Η ενέργεια αυτή, του στοίχισε βασανιστήρια και φυλάκιση, τα οποία άντεξε μέχρι την αποφυλάκιση του.
(1939 – 1976). Γιος αξιωματικού του στρατού. Το 1960 γράφτηκε στη σχολή Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων.
Όταν έγινε η δικτατορία στις 21 Απριλίου, ο Παναγούλης ήταν στρατιώτης στη Βέροια. Λίγο αργότερα λιποτάκτησε και εργάστηκε, με σκοπό την οργάνωση αντιδικτατορικού αγώνα. Όταν οι αρχές επεσήμαναν τη δράση του, έφυγε στην Κύπρο, όπου προετοίμασε την απόπειρα δολοφονίας του Γ. Παπαδόπουλου.
Στις 13 Αυγούστου πραγματοποίησε το εγχείρημά του αλλά χωρίς επιτυχία. Συνελήφθη και φυλακίστηκε. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του βασανίστηκε απάνθρωπα και τελικά οδηγήθηκε στο στρατοδικείο, που τον καταδίκασε σε θάνατο. Η στρατιωτική, ωστόσο, κυβέρνηση, υπό την πίεση της διεθνούς κοινής γνώμης, δεν προχώρησε στην εκτέλεσή του.
Μετά τη μεταπολίτευση ο Παναγούλης εξελέγη βουλευτής στην Αθήνα. Στη Βουλή έδειξε την ίδια αγωνιστικότητα, υποστηρίζοντας την κάθαρση της ελληνικής κοινωνίας από τα στοιχεία που συνεργάστηκαν ή στήριξαν το δικτατορικό καθεστώς.
Τη νύχτα της Πρωτομαγιάς του 1976 ο Παναγούλης σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη λεωφόρο Βουλιαγμένης. Πολλοί όμως υποστηρίζουν πως ο θάνατός του δεν οφειλόταν σε ατύχημα αλλά σε προμελετημένη δολοφονική ενέργεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου